(όπως την συνέταξε ο ίδιος)
Ἀγαπητά πνευματικά μου παιδιά,
Τώρα πού ἀκόμη ἔχω τά φρένας μου σώας θέλω νά σᾶς πῶ μερικές συμβουλές. Ἀπό μικρό παιδί ὅλο στίς ἁμαρτίες ἤμουνα. Καί ὅταν μέ ἔστελνε ἡ μητέρα μου νά φυλάω τά ζῶα στό βουνό, γιατί ὁ πατέρας μου, ἐπειδή ἤμασταν πτωχοί εἶχε πάει στήν Ἀμερική, γιά νά ἐργαστεῖ στή διώρυγα τοῦ Παναμᾶ γιά ἐμᾶς τά παιδιά του, ἐκεῖ πού ἔβοσκα τά ζῶα, συλλαβιστά διάβαζα τό βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου καί πάρα πολύ ἀγάπησα τόν Ἅγιο Ἰωάννη καί ἔκανα πάρα πολλές προσευχές σάν μικρό παιδί πού ἤμουν 12 – 15 χρονῶν, δέν θυμᾶμαι ἀκριβῶς καλά, καί θέλοντας νά τόν μιμηθῶ μέ πολύ ἀγώνα ἔφυγα ἀπό τούς γονεῖς μου κρυφά καί ἦλθα στά Καυσοκαλύβια τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί ὑποτάχτηκα σέ δύο γέροντες αὐταδέλφους, Παντελεήμονα καί Ἰωαννίκιο. Μοῦ ἔτυχε νά εἶναι πολύ εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι καί τούς ἀγάπησα πάρα πολύ καί γι’ αὐτό, μέ τήν εὐχή τους, τούς ἔκανα ἄκρα ὑπακοή.
Αὐτό μέ βοήθησε πάρα πολύ, αἰσθάνθηκα καί μεγάλη ἀγάπη καί πρός τόν Θεό, καί πέρασα πάρα πολύ καλά. Ἀλλά, κατά παραχώρηση Θεοῦ, γιά τίς ἁμαρτίες μου, ἀρρώστησα πολύ καί οἱ Γέροντές μου μοῦ εἶπαν νά πάω στούς γονεῖς μου στό χωριό μου εἰς τόν ἅγιο Ἰωάννη Εὐβοίας.
Καί ἐνῶ ἀπό μικρό παιδί εἶχα κάνει πολλές ἁμαρτίες, ὅταν ξαναπῆγα στόν κόσμο, συνέχισα τίς ἁμαρτίες, οἱ ὁποῖες μέχρι σήμερα ἔγιναν πάρα πολλές.
Ὁ κόσμος ὅμως μέ πῆρε ἀπό καλό καί ὅλοι φωνάζουνε ὅτι εἶμαι ἅγιος. Ἐγώ ὅμως αἰσθάνομαι ὅτι εἶμαι ὁ πιό ἁμαρτωλός ἄνθρωπος τοῦ κόσμου.
Ὅσα ἐνθυμόμουνα βεβαίως τά ἐξομολογήθηκα, ἀλλά γνωρίζω ὅτι γιά αὐτά πού ἐξομολογήθηκα μέ συγχώρησε ὁ Θεός, ἀλλά ὅμως τώρα ἔχω ἕνα συναίσθημα ὅτι καί τά πνευματικά μου ἁμαρτήματα εἶναι πάρα πολλά καί παρακαλῶ ὅσοι μέ ἔχετε γνωρίσει νά κάνετε προσευχή γιά μένα, διότι καί ἐγώ, ὅταν ζοῦσα, πολύ ταπεινά ἔκανα προσευχή γιά σᾶς, ἀλλά ὅμως τώρα πού θά πάω γιά τόν οὐρανό ἔχω τό συναίσθημα ὅτι ὁ Θεός θά μοῦ πεῖ: Τί θέλεις ἐσύ ἐδῶ; Ἐγώ ἕνα ἔχω νά τοῦ πῶ.
Δέν εἶμαι ἄξιος, Κύριε, γιά ἐδῶ, ἀλλά ὅτι θέλει ἡ ἀγάπη Σου ἂς κάμει γιά μένα. Ἀπό ἐκεῖ καί πέρα δέν ξέρω τί θά γίνει.
Ἐπιθυμῶ ὅμως νά ἐνεργήσει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καί πάντα εὔχομαι τά πνευματικά μου παιδιά νά ἀγαπήσουν τόν Θεό, πού εἶναι τό πᾶν, γιά νά μᾶς ἀξιώσει νά μποῦμε στήν ἐπίγειο ἄκτιστο ἐκκλησία Του. Γιατί ἀπό ἐδῶ πρέπει νά ἀρχίσουμε.
Ἐγώ πάντα εἶχα τήν προσπάθεια νά προσεύχομαι καί νά διαβάζω τούς Ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας, τήν Ἁγία Γραφή καί τούς βίους τῶν Ἁγίων μας καί εὔχομαι καί ἐσεῖς νά κάνετε τό ἴδιο. Ἐγώ προσπάθησα μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ νά τόν πλησιάσω τόν Θεό καί εὔχομαι καί σεῖς νά κάνετε τό ἴδιο.
Παρακαλῶ ὅλους σας νά μέ συγχωρέσετε γιά ὅ,τι σᾶς στεναχώρησα.
Ἱερομόναχος Πορφύριος
Ἐν Καυσοκαλυβίοις τῇ 4/7 Ἰουνίου 1991
Διαβάστε επίσης:
Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου:
- Πνευματική Διαθήκη
- Λόγοι
- Εξομολογήσεις
- Η απελπισία και η απογοήτευση είναι το χειρότερο πράγμα
- Με τη σιωπή, την ανοχή και την προσευχή ωφελούμε τον άλλον μυστικά
- Ζω δε ουκέτι εγώ
