ζησαν ὅταν αὐτοκράτορας τῶν Ρωμαίων ἦταν ὁ Ἀνδριανός.
Ὅταν ἡ τίμια καί ἐνάρετη Σοφία χήρεψε, πῆγε μαζί μέ τίς κόρες της στήν Ρώμη. Ἐκεῖ ὁ αὐτοκράτορας πληροφορήθηκε ὅτι οἱ τέσσερις γυναῖκες ἦταν χριστιανές καί διέταξε νά τίς συλλάβουν. Ἀφοῦ χώρισε τήν μητέρα ἀπό τά παιδιά της, ζήτησε νά παρουσιασθεῖ μπροστά του ἡ δωδεκάχρονη Πίστη. Μέ δελεαστικούς λόγους ὁ Ἀνδριανός προσπάθησε νά πείσει τήν Πίστη νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, ἀλλά ἀντιμετώπισε τό ἄκαμπτο φρόνημα τῆς νεαρῆς. Τότε ὁ σκληρός ἡγεμόνας διέταξε τόν ἀποκεφαλισμό της.
Τό ἴδιο σθένος μέ τήν Πίστη ἐπέδειξαν καί οἱ ἀδελφές της, ἡ δεκάχρονη Ἐλπίδα καί ἡ ἐννιάχρονη Ἀγάπη. Ὁ σκληρός Ἀνδριανός δέ δίστασε νά διατάξει τούς δήμιούς του νά ἀποκεφαλίσουν καί τά ἄλλα δυό κορίτσια.
Περήφανη γιά τά παιδιά της ἡ Σοφία, ἐνταφίασε μέ τιμές τίς κόρες της καί παρέμεινε γιά τρεῖς μέρες στούς τάφους τους, παρακαλώντας τόν Θεό νά τήν πάρει κοντά του. Ὁ Θεός ἄκουσε τήν προσευχή της καί ἡ Σοφία παρέδωσε τό πνεῦμά της δίπλα στούς τάφους τῶν παιδιῶν της.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Σοφίᾳ ἐκθρέψασα, κατά τήν κλῆσιν σεμνή, τάς τρεῖς θυγατέρας σου, ταύτας προσάγεις Χριστῷ, ἀθλήσεως σκάμμασιν· ὅθεν τῆς ἄνω δόξης, σύν αὐταῖς κοινωνοῦσα, πρέσβευε τῷ Σωτῆρι, καλλιμάρτυς Σοφία, δοῦναι τοῖς σέ τιμῶσι, χάριν καί ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Ὡς ἐλαία κατάκαρπος ἀνεβλάστησας, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Κυρίου Σοφία Μάρτυς σεμνή, καί προσήγαγες Χριστῷ καρπόν ἡδύτατον, τούς τῆς νηδύος σου βλαστούς, δι’ ἀγώνων ἱερῶν, Ἀγάπην τε καί Ἐλπίδα, καί τήν θεόφρονα Πίστιν· μεθ’ ὧν δυσώπει ὑπέρ πάντων ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορός Ἀγγελικός.
Σοφίας τῆς σεμνῆς, ἱερώτατοι κλάδοι, ἡ Πίστις καί Ἐλπίς, καί Ἀγάπη δειχθεῖσαι, σοφίαν ἀπεμώραναν, τῶν Ἑλλήνων ἐν χάριτι, καί ἀθλήσασαι, καί νικηφόροι φανεῖσαι, στέφος ἄφθαρτον, παρά τοῦ πάντων Δεσπότου, Χριστοῦ ἀνεδήσαντο.
Μεγαλυνάριον.
Μήτηρ ἐπί τέκνοις Δαβιτικῶς, ὤφθης τερπομένη, ὦ Σοφία πανευκλεής· σύ γάρ τῇ Τριάδι, τάς τρεῖς σου θυγατέρας, ὥσπερ γυνή ἀνδρεία, ἄθλοις προσήγαγες.
