ἶναι ἄγνωστο ἀπό ποῦ καταγόταν ἡ Ἁγία Μάρτυς Καλλιόπη, ἡ ὁποία ἄθλησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.). Διακρινόταν τόσο γιά τό σωματικό καί ψυχικό κάλλος, ὅσο καί γιά τήν εἰλικρινή καί βαθιά εὐσέβεια. Κατά τόν κηρυχθέντα τότε ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν διωγμό, συνελήφθηκε καί ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἐπάρχου γιά ἀνάκριση. Αὐτός, εὐθύς ὡς ἀντίκρισε τό κάλλος τῆς Καλλιόπης, καταλήφθηκε ἀπό πονηρούς λογισμούς καί πόθους καί προσπάθησε μέ ὑποσχέσεις καί κολακεῖες νά μεταπείσει αὐτήν, ὥστε νά ὑποκύψει στούς ἔνοχους πόθους του. Ἀλλ’ ἡ Καλλιόπη παρέμεινε ἀδιάφορη στίς κολακεῖες καί ἀκλόνητη στήν πίστη της. Τοῦτο ἐξόργισε τόν ἔπαρχο, ὁ ὁποῖος ἀντιληφθείς ὅτι διαψεύδονταν οἱ ἐλπίδες του, διέταξε τήν κατόπιν σκληρῶν βασανιστηρίων θανάτωσή της. Ἔτσι, ἀφοῦ ἐμαστιγώθηκε ἀνηλεῶς, τῆς ἀπέκοψαν τούς μαστούς, τήν κατέκαψαν μέ ἀναμμένες λαμπάδες καί περιέχυσαν τίς πληγές της μέ ξύδι καί ἁλάτι. Στό τέλος τήν ἀποκεφάλισαν καί ἔτσι ἡ Ἁγία Καλλιόπη ἔλαβε τόν ἀμαράντινο στέφανο τῆς δόξας καί εἰσῆλθε στή χαρά τοῦ Νυμφίου της Χριστοῦ.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τοῦ Σωτῆρος τό κάλλος ἐκ ψυχῆς ἀγαπήσασα, καλλιπάρθενε κόρη, Καλλιόπη πανεύφημε, ἠγώνισαι στερρῶς ὑπέρ αὐτοῦ, καί δόξης ἠξιώθης θεϊκῆς· διά τοῦτό σου τήν μνήμην τήν ἱεράν, τιμῶμεν ἐκβοῶντές σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διά σοῦ, ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Παρθενικῇ διαλάμπουσα χάριτι, μαρτυρικῶς τῷ Χριστῷ προσενήνεξαι· οὗ νῦν τῆς χαρᾶς ἀπολαύουσα, τῆς ὑπέρ νοῦν Καλλιόπη πανεύφημε, δυσώπει ὑπέρ τῶν τιμώντων σε.
Μεγαλυνάριον.
Κάλλει διαλάμπουσα ψυχικῷ, καλή καί ὡραία, δι’ ἀγώνων μαρτυρικῶν, ὤφθης τῷ Σωτῆρι, θεόφρον Καλλιόπη, ᾧ πρέσβευε σωθῆναι τούς σέ γεραίροντας.
