Ἁγία Παρθενομάρτυς Θεοδοσία καταγόταν ἀπό τήν Τύρο τῆς Φοινίκης καί ἄθλησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σέ ἡλικία δέκα ὀκτώ ἐτῶν διέπρεπε τόσο γιά τήν εὐσέβεια, ὅσο καί γιά τό ζῆλο της ὑπέρ τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, διαδίδοντας αὐτή μεταξύ τῶν εἰδωλολατρισσῶν γυναικῶν καί ἑλκύοντας πολλές ἀπό αὐτές. Κατά τό πέμπτο ἔτος τῶν διωγμῶν, βρισκόμενη στήν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης, συνελήφθη καί δέσμια ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντος Οὐρβανοῦ. Ἐπειδή ἡ Ἁγία δέν πειθόταν νά θυσιάσει στά εἴδωλα, διατάχθηκε ὁ σκληρός βασανισμός αὐτῆς. Τῆς κόπηκαν οἱ μαστοί καί τῆς καταξεσκίσθηκαν τά πλευρά, ἡμιθανής δέ, πιεζόταν νά ἀπαρνηθεῖ τόν Χριστό. Ἡ Θεοδοσία, μέ φωνή πού μόλις ἀκουγόταν, δήλωσε καί πάλι ὅτι ἦταν καί θά παρέμενε Χριστιανή. Τότε ὁ Οὐρβανός, γεμάτος ἀπό ὀργή, διέταξε, ἀφοῦ βασανισθεῖ σκληρότερα, νά ριχθεῖ στή θάλασσα, ὅπου ἔλαβε καί τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὡς δόσιν θεόσδοτον, τήν παρθενίαν τήν σήν, ἀγῶσιν ἀθλήσεως, Θεοδοσία σεμνή, τῷ Λόγῳ προσήγαγες· ὅθεν πρός ἀθανάτους, μεταστᾶσα νυμφῶνας, πρέσβευε Ἀθληφόρε, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων, ῥυσθῆναι ἐκ πολυτρόπων, ἡμᾶς συμπτώσεων.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς παρθένος ἄμωμος καί ἀθληφόρος, νοερῶς νενύμφευσαι, τῷ Βασιλεῖ τῶν οὐρανῶν, Θεοδοσία πανεύφημε· ὃν ἐκδυσώπει, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον.
Δόσει λαμπρυνθεῖσα παρθενικῇ, δόσιν εὐσεβείας, διαυγάζεις ἀθλητικῶς, ὦ Θεοδοσία, Χριστοῦ Παρθενομάρτυς· διό κἀμοί μετάδος, ἐκ τῶν σῶν δόσεων.
