Γραφτείτε συνδρομητής!

Γραφτείτε συνδρομητής!

Γραφτείτε συνδρομητής!

Slide background
Slide background

7 Ἁγία Ἀναστασία ἔζησε στήν Κωνσταντινούπολη κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ τοῦ Μεγάλου (527 – 565 μ.Χ.) καί καταγόταν ἀπό πλούσιους καί εὐγενεῖς γονεῖς. Ἦταν πρώτη Πατρικία τοῦ βασιλέως καί φοβούμενη τόν Θεό. Οἱ ἀρετές της κίνησαν σέ φθόνο τήν βασίλισσα καί ἔτσι ἡ Ἁγία ἀναγκάστηκε νά παραλάβει μέρος τῆς περιουσίας της καί νά καταφύγει στήν Ἀλεξάνδρεια, ὅπου ἔκτισε στήν θέση πού καλεῖται Πέμπτον μονή, ἡ ὁποία ὀνομάστηκε καί τῆς Πατρικίας καί ζοῦσε ἀσκητικά. Ὅταν πληροφορήθηκε ὅτι ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστινιανός τήν ἀναζητεῖ, ἐγκατέλειψε τήν μονή καί προσῆλθε στήν σκήτη τοῦ ἀββᾶ Δανιήλ, στόν ὁποῖο ἐμπιστεύθηκε τά κατ’ αὐτήν. Ὁ ἀββᾶς τήν ἔνδυσε μέ ἀνδρικά ἐνδύματα καί τήν μετονόμασε σέ Ἀναστάσιο. Ὅρισε δέ καί ἕναν ἀπό τούς ὑποτακτικούς τῆς σκήτης, γιά νά προσκομίζει σέ αὐτήν τά ἀπαραίτητα, ἔτσι ὥστε νά μήν ἐξέρχεται ἀπό τό σπήλαιο μέσα στό ὁποῖο ἀσκήτευε.
Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἀναστασία παρέμεινε κλεισμένη ἐπί εἴκοσι ὀκτώ ὁλόκληρα χρόνια. Ὅταν προεῖδε τό τέλος της, προσκάλεσε τόν ἀββᾶ Δανιήλ καί ἀφοῦ κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων κοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

© Copyright 2023 Καθεδρικός Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργού Back To Top

«Πού είναι η ελευθερία που τη χάσαμε στον φιλελευθερισμό; Πού είναι ο γνήσιος φιλελευθερισμός που τον χάσαμε στην ιδιοτέλεια; Πού είναι η αγάπη που την έχουμε χάσει στον ερωτισμό; Και πού είναι ο γνήσιος έρωτας που τον έχουμε χάσει στο σεξ; Και, για να μιλήσω και για εμάς τους θρησκευόμενους: πού είναι η πίστη που την έχουμε χάσει σε μια τυπική θρησκευτικότητα; Και πού είναι η γνήσια θρησκευτικότητα που την έχουμε χάσει σε μια τυπολατρία;

»Μιλάμε για την ελευθερία του ανθρώπου και ουσιαστικά λατρεύουμε την ελευθερία των αγορών. Ανώνυμες ομάδες έχουν κάνει την οικονομία μια λογιστική αξία, την οποία τη χειρίζονται και από ελεύθερα πρόσωπα έχουμε καταντήσει να είμαστε υποψήφιοι υπόδουλοι σε συμφέροντα που δεν τα ξέρουμε. Όλα αυτά είναι μια κρίση ηθική. Μια κρίση αξιών.

»Όταν οι διαιρέσεις, οι αμφιβολίες, οι φόβοι ξεπερνάνε τις όποιες βεβαιότητες, την πίστη, ακόμα και την αγωνιστικότητα, δε μένει παρά η αγάπη και αρχίζουμε να μιλάμε για τον ήλιο, ίσως γιατί ο ήλιος μέσα μας αρχίζει να θαμπώνει... Γόνιμη αμφιβολία; Αναζήτηση; Δεν ξέρω, νομίζω όμως ότι όλοι ψάχνουμε, με τον τρόπο του ο καθένας, το ανέσπερο φως. Με τους πιστούς χριστιανούς είμαστε στον κοινό αγώνα κατά του άκρατου υλισμού και του πλουτισμού ως σκοπού ζωής.»

Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (+25/1/2025)