Μηνᾶς ἦταν Ἀθηναῖος καί ἀπό τήν οἰκογένειά του εἰδωλολάτρης. Ὅταν ὅμως ἐκπαιδεύτηκε καί μορφώθηκε ἀρκετά, διαπίστωσε ὅτι ἡ πολυθεΐα ἦταν μᾶλλον ψέμα καί πλάνη. Στήν μελέτη τῶν φιλοσόφων ἐπίσης, δέν μπόρεσε νά βρεῖ κάτι τό ἀληθινό. Τότε προχώρησε στήν μελέτη χριστιανικῶν συγγραμμάτων. Ἔπειτα τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπου καί βρῆκε αὐτό πού τόν γέμιζε ψυχικά, δηλαδή τό φῶς καί τήν ἀλήθεια. Ἔτσι, ὁ Μηνᾶς ἔγινε χριστιανός.
Ἀργότερα, ὁ βασιλιάς Μαξιμίνος (311 – 313), μή γνωρίζοντας ὅτι εἶναι χριστιανός, τόν ἔκανε ἔπαρχο Ἀλεξανδρείας. Ἀλλά ὅταν ὁ βασιλιάς αὐτός διέταξε διωγμούς στήν πόλη αὐτή, ὁ Μηνᾶς ὄχι μόνο δέν ἐξετέλεσε τήν διαταγή, ἀλλά καί συνετέλεσε νά πληθυνθοῦν οἱ χριστιανικές τάξεις.
Τότε ὁ Μαξιμίνος ἔστειλε νέο ἔπαρχο, τόν Ἀθηναῖο λόγιο Ἑρμογένη. Αὐτός, τηρώντας τό γράμμα τοῦ νόμου, βασάνισε σκληρά τόν Μηνᾶ καί τόν ἔκλεισε στή φυλακή, γιά νά πεθάνει ἐκεῖ μέσα ἀπό τίς πληγές του. Μετά ἀπό καιρό, ὅταν ὁ Ἑρμογένης ἔστειλε νά διαπιστώσουν ἂν καί πότε πέθανε ὁ Μηνᾶς, διαπίστωσαν ὅτι ὄχι μόνο δέν εἶχε πεθάνει, ἀλλά καί οἱ πληγές του θεραπεύθηκαν. Τότε δημόσια τόν ρώτησε πώς ἔγινε αὐτό. Ὁ Μηνᾶς ἀπάντησε ὅτι θεραπεύθηκε τήν ὥρα πού πεσμένος στό ἔδαφος ἔψαλλε: «Ἐάν πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὗ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σύ μετ’ ἐμοῦ εἶ Κύριε». Ἐάν δηλαδή ἀντικρίσω τόν θάνατο, δέ θά φοβηθῶ μήπως πάθω κακό, διότι σύ εἶσαι μαζί μου, Κύριε.
Ἡ ἀπάντηση εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νά πιστέψει ὁ Ἑρμογένης καί νά γίνει χριστιανός καί μαζί μ’ αὐτόν καί ἕνας διακεκριμένος πολίτης, ὁ Εὔγραφος καί ὅλοι μαζί νά μαρτυρήσουν λίγο ἀργότερα γιά τόν Χριστό, μέ δι’ ἀποκεφαλισμοῦ θάνατο.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τήν ὡραιότητα.
Ἡ καλλικέλαδος, θεόφρον γλῶσσά σου, λαμπρῶς κηρύξασα, Χριστοῦ τήν σάρκωσιν, συναθλητάς σοι εὐκλεεῖς, εἱλκύσατο ἐν σταδίῳ, Μηνᾶ παμμακάριστε, Ἑρμογένην τόν ἔνδοξον, καί τόν θεῖον Εὔγραφον, μεθ’ ὧν χαίρων ἠγώνισαι. Καί νῦν τήν Παναγίαν Τριάδα, ὑπέρ ἡμῶν ἐκδυσωπεῖτε.
Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορός Ἀγγελικός.
Μηνᾶν τόν θαυμαστόν, Ἑρμογένην τόν θεῖον, καί Εὔγραφον ὁμοῦ, ἱεραῖς μελῳδίαις, τιμήσωμεν ἅπαντες, ὡς τιμήσαντας Κύριον, καί ἀθλήσαντας, ὑπέρ αὐτοῦ καί χορείαν, τήν ἀσώματον, ἐν οὐρανοῖς πεφθακότας, καί θαύματα βλύζοντας.
Μεγαλυνάριον.
Ὤσπερ λιγυρόφθογγος ἀηδών, Μηνᾶ τόν τῶν ὅλων, διαγγείλας Δημιουργόν, Εὔγραφον τόν θεῖον, ὁμοῦ σύν Ἑρμογένει, συμφύτους ἐπεσπάσῳ, τῷ θείῳ σκάμματι.
