αί οἱ πέντε ἄνηκαν στούς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους τοῦ Κυρίου. Καί ὅλοι τους ὑπῆρξαν «Χριστοῦ εὐωδία τῷ Θεῷ ἐν τοίς σωζομένοις». Δηλαδή εὐωδία Χριστοῦ, εὐχάριστη στόν Θεό, καί εὐωδία μεταξύ τῶν σῳζόμενων πού ἄκουγαν ἀπ’ αὐτούς τό σωτήριο μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ Στάχυς ἔγινε πρῶτος ἐπίσκοπος Βυζαντίου, καί ἀφοῦ διάνυσε 16 χρόνια στό ἀποστολικό κήρυγμα, εἰρηνικά ἀναπαύθηκε ἐν Κυρίῳ.
Ὁ Ἀπελλῆς ἔγινε ἐπίσκοπος Ἡράκλειας καί πολλούς ἔφερε στήν χριστιανική πίστη.
Ὁ Ἀμπλίας ἔγινε ἐπίσκοπος Ὀδυσουπόλεως καί ὁ Οὐρβανός, ἐπίσκοπος Μακεδονίας. Ἐπειδή καί οἱ δυό γκρέμιζαν τά εἴδωλα, υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο.
Ὁ Νάρκισσος χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν. Ἡ ἀλήθεια, ὅμως, τοῦ Εὐαγγελίου, τήν ὁποία δίδασκε μέ ζῆλο, ἐξήγειρε τούς εἰδωλολάτρες, μέ ἀποτέλεσμα νά τόν βασανίσουν καί νά έχει μαρτυρικό τέλος.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Τήν κιθάραν τοῦ Πνεύματος τήν ἑξάχορδον, τήν μελῳδήσασαν κόσμῳ τάς ὑπέρ νοῦν δωρεάς, ὡς ἐκφάντορας Χριστοῦ ἀνευφημήσωμεν, Στάχυν Ἀμπλίαν Ἀπελλῆν σύν Ναρκίσσῳ Οὐρβανόν, καί Ἀριστόβουλον ἅμα· ὡς γάρ Ἀπόστολοι θεῖοι, χάριν αἰτοῦνται ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως.
Ὡς ἱερά κειμήλια, τοῦ Παναγίου Πνεύματος, καί τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης αὐγάσματα, χρεωστικῶς ὑμνήσωμεν, τούς σοφούς Ἀποστόλους, Ἀπελλῆν Οὐρβανόν τε καί Ἀριστόβουλον, Ἀμπλίαν Νάρκισσον καί Στάχυν, οὓς ἡ χάρις συνήγαγε τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον.
Δῆμος Ἀποστόλων θεοφεγγής, Νάρκισσος Ἀμπλίας, Ἀριστόβουλος Οὐρβανός, Ἀπελλῆς καί Στάχυς, ἀνέτειλαν ὡς ἄστρα· δεῦτε οὖν καί θαλφθῶμεν, τούτων τῇ χάριτι.
