αταγόταν ἀπό τήν πόλη Σεβαστή τῆς Φρυγίας καί διδάχτηκε τήν χριστιανική πίστη ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο, καί πῆρε τή θερμότητα καί τήν ἀνδρεία τοῦ διδασκάλου της.
Ἡ Ἁγία Σεβαστιανή ἔζησε τόν 1ο αἰώνα μ.Χ. καί χρησιμοποιοῦσε τήν ζωή της κάθε ἡμέρα γιά τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου (στή Μαρκιανούπολη τῆς Θράκης). Πήγαινε σέ σπίτια εἰδωλολατρῶν καί εἵλκυε πολλές γυναῖκες ἀπ’ αὐτούς στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας.
Συνελήφθη γι’ αὐτό ἐπί αὐτοκράτορος Δομετιανοῦ καί ἡγεμόνος Σεργίου, κακοποιήθηκε καί ἐξεδιώχθη ἀπό τόν τόπο της. Ἔφθασε στήν Ἡράκλεια τῆς Θράκης ὅπου πάλι συνελήφθη, ἀπό τόν ἡγεμόνα Πομπηϊανό, καί φυλακίστηκε.
Ἀλλά ἡ γυναικεία της φύση, ντρόπιασε τούς βασανιστές της. Οἱ ὑποσχέσεις δέν τήν δελέασαν, οἱ ἀπειλές δέν τήν ἔκαμψαν, καί κάτω ἀπό βαριά μαρτύρια στάθηκε ὄρθια μέ ὅλη της τήν γενναιοψυχία. Οἱ σάρκες τῆς Ἁγίας Σεβαστιανῆς σχίζονταν, ἀλλά τά χείλη, ὅπως καί ἡ καρδιά της, ἐξακολουθοῦσαν νά ὑμνοῦν τόν Χριστό.
Τελικά, ἡ μεγάλη αὐτή ἀθλήτρια τῆς Ἐκκλησίας μας, παρέδωσε τήν ζωή της μέ τόν διά ἀποκεφαλισμοῦ θάνατο καί ἐτάφῃ στή Ραιδεστό.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τοῖς ῥήμασι τοῦ Παύλου φωτισθεῖσα προσέδραμες, Σεβαστιανή τῷ Σωτῆρι καί νομίμως ἐνήθλησας, βασάνους ὑπομείνασα πολλάς, δυνάμει τοῦ νυμφίου σου Χριστοῦ, ὃν ἱκέτευε ἀπαύστως ὑπέρ ἡμῶν, τῶν εὐλαβῶς βοώντων σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, διά τοῦ Παύλου δέδεξαι, καί πίστει θερμῇ, ὑπέρ αὐτοῦ ἠγώνισαι, Σεβαστιανή ἔνδοξε, τῆς σαρκός σου μηδόλως φροντίσασα, καί τήν ἄπονον εὗρες ζωήν, τῷ ξίφει τμηθεῖσα τόν αὐχένα σου.
Μεγαλυνάριον.
Ἤθλησας ὡς ἄσαρκος ἐν σαρκί, καί τομῇ τῆς κάρας, γάλα ἔβλυσας θαυμαστῶς· ὁ Χριστός γάρ Μάρτυς, ὦ Σεβαστιανή σε, δοξάζει ὃν ἐν ἄθλοις λαμπρῶς ἐδόξασας.
