Πριν λίγες μέρες ενώ ήμουν στην πισίνα είδα μια νεαρή μαμά και την μικρή της κόρη να μπαίνουν στο χώρο της πισίνας ντυμένες με πολύ ωραία μαγιό. Η μαμά, με τις τέλειες χαλαρές μπούκλες δεμένες σε μια προσεκτικά “ατημελητη” ουρά, πέρασε τα πρώτα λεπτά μιλώντας δυνατά στο κινητό της με μια φίλη, ενώ η κόρη της στεκόταν όρθια περιμένοντας να μπει στην πισίνα.
Στη συνέχεια, αφού βρήκε τη σωστή γωνία και το σωστό φως, η μαμά έβγαλε το τρίποδο της και έβγαλε μερικές selfies με την κόρη της.
Η κόρη ζήτησε να μπει στην πισίνα.
Η μαμά είπε ότι θα περιμένει και μετά θα βγάλει φωτογραφία την κόρη της μπροστά από την πισίνα, μετά θα μπει στην πισίνα και μετά θα βγει από την πισίνα.
Η μικρή χαμογέλασε πλατιά και είπε “τυρί” σαν να το έχει κάνει εκατομμύρια φορές. Μετά η μαμά της είπε ότι μπορούσε να βουτήξει.
Η μικρή κολύμπησε για μερικά λεπτά. Η μαμά κάλεσε μια φίλη από το τηλέφωνό της και ξεκίνησε άλλη συζήτηση ενώ η μικρή ευγενικά και επανειλημμένα την ρωτούσε “Μαμά, μπορείς να έρθεις μαζί μου στο νερό, σε παρακαλώ; “
Την αγνοούσε.
“Μαμά, θα ερθεις να παίξεις μαζί μου;”
Ρώτησε άλλες 4 φορές. Η μαμά την κοίταξε αλλά δεν έκλεισε ποτέ το τηλέφωνο. Μετά από 10 λεπτά η μαμά τελείωσε την κλήση της, πήρε το αντηλιακό που δεν εφαρμόστηκε ποτέ, τα παιχνίδια νερού που δεν άγγιξαν ποτέ το νερό, και μετά η κόρη της βγήκε από την πισίνα.
Κάθισα εκεί και σκεφτόμουν τί είχα δει. Φανταζόμουν τις φωτογραφίες που τράβηξε να είναι τέλεια επεξεργασμένες και να δημοσιεύονται στα social media με τίτλο όπως “Ώρα για πισίνα με το κορίτσι μου. #Makingmemories”.
Και σκέφτηκα ότι κάπου, μια άλλη μαμά θα είναι σπίτι με τα παιδιά της, το σπίτι χάλια με τα παιχνίδια παντού, τα μαλλιά της ανάστα και τα ρούχα της βρώμικα με σάλιο ή φυστικοβούτυρο. Θα είναι κουρασμένη γιατί πέρασε τη μέρα μαγειρεύοντας, φροντίζοντας, καθαρίζοντας και παίζοντας με τα παιδιά της. Θα δει αυτή τη φωτογραφία και θα συγκρίνει τον εαυτό της με την τέλεια μαμά στην πισίνα.
Ο εσωτερικός κριτής ίσως της ψιθυρίσει στο αυτί «δεν είσαι αρκετά καλή». Δεν μοιάζεις με εκείνη τη μαμά στην πισίνα… Δεν έχεις λεφτά για να αγοράσεις τέτοια ακριβά μαγιό και δεν έχεις χρόνο να φτιάξεις τέλειες αναμνήσεις σαν αυτή. Και φοβαμαι ότι αυτή η μαμά θα το πιστέψει. Θα νιώσει σαν αποτυχία.
Ποτέ δεν θα μάθει πώς ο χρόνος που πέρασε εκείνη τη μέρα ήταν τόσο καλύτερος στα μάτια των παιδιών της από τον χρόνο εκείνης της “τέλειας μαμάς” στην πισίνα.
Αυτό που βλέπουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι πάντα αληθινό.
Μερικές φορές είναι ψεύτικο.
Άλλες πάλι φορές βλέπουμε απολύτως πραγματικές φωτογραφίες διακοπών και όμορφα σπίτια και φρεσκοφτιαγμένα μαλλιά αλλά είναι μόνο ΜΙΑ στιγμή. Είναι η καλύτερη στιγμή από όλες, από μια μέρα που κατά τ’ άλλα ήταν δύσκολη, σαν τη δική μας.
Εργασία, καθάρισμα και ακατάστατο σπίτι. Οι μαμάδες δεν (και δεν πρέπει να) συγκρίνονται.
Είσαι αρκετή.
Είσαι καταπληκτική και το καλύτερο είναι ότι είσαι ΑΛΗΘΙΝΗ.
Το βρώμικο πουκάμισό σου, το ακατάστατο σπίτι σου και τα χαρούμενα παιδιά σου είναι συχνά η αληθινή απόδειξη ότι τα πας περίφημα.
Μαρία Αϊβαζίδου, ψυχολόγος
