Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016 – ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ)

Ο Ἀπόστολος
Προς Κορινθίους Β΄ επιστολή Παύλου (στ΄16 – ζ΄1)

[ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός]

Το Ευαγγέλιο
Κατά Ματθαίον (ιε΄ 21 - 28)

[Η μέλλουσα κρίση]
[Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. Ἡ δὲ εἶπε· ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν.]

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016 – ΦΙΛΟΘΕΗΣ της Αθηναίας

Ο Ἀπόστολος
Καθολική Α΄ επιστολή Πέτρου (γ΄ 10-22)

[Ο θέλων ζωὴν ἀγαπᾶν καὶ ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς, παυσάτω τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη αὐτοῦ τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον, ἐκκλινάτω ἀπὸ κακοῦ καὶ ποιησάτω ἀγαθόν, ζητησάτω εἰρήνην καὶ διωξάτω αὐτήν. Ὅτι ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν, πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακά.]

Το Ευαγγέλιο
Κατά Μάρκον (ιβ΄ 28-38)

[Ποία ἐστὶ πρώτη πάντων ἐντολή; … ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου.]

Ένα μικρό ευχαριστώ στο μεγάλο έργο των εθελοντών μας!

 
Τη μνήμη της προστάτιδός του, Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας και μαζί, την προσφορά των πολυάριθμων εθελοντριών του, θα τιμήσει την Πέμπτη 18 και την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016, το Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο του Καθεδρικού Ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού.
Στις 18 Φεβρουαρίου στις 5.00 μ.μ., θα τελεστεί ο Εσπερινός της Αγίας, στον Ιερό Ναό της Παναγίας Φανερωμένης, ενώ ανήμερα, στις 7.00 π.μ., ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία, στο παρεκκλήσιο της ενορίας, στον υπόγειο χώρο του Φιλανθρωπικού και Πολιτιστικού Συλλόγου «Σήμαντρο» (Ελ. Βενιζέλου 59α). Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, θα τελεστεί Αρτοκλασία και θα ακολουθήσει, στο Αρχονταρίκι του «Σημάντρου», στον 1ο όροφο του κτιρίου, η κοπή της Αγιοβασιλόπιτας του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου.
Παράλληλα, θα προσφερθεί ένας καφές προς τιμήν των εθελοντριών κυριών που συγκροτούν το ΔΣ του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου, των κυριών της Εθελοντικής Αιμοδοσίας, των κυριών που πραγματοποίησαν το φετινό Έρανο της Αγάπης και των κυριών που καθημερινά ετοιμάζουν το φαγητό που προσφέρεται από το Ενοριακό Συσσίτιο, στις οποίες θα προσφερθεί και αναμνηστικό συμβολικό δώρο. Παράλληλα θα γίνει και ο Απολογισμός του Ε.Φ.Τ.
Της θ. Λειτουργίας θα προεξάρχει ο Θεοφιλέστατος επίσκοπος Σαλώνων κ. κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

«Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΘΥΓΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ (Ματθ. 15, 21-28)»

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας του στο Λούρο, στις 13/2/2005)
    

Μια φτωχή μιλά με τον Θεό
Σήμερα ακούσαμε στο Ευαγγέλιο μια ωραία διήγηση. Μια γυναίκα ξένη, δηλαδή όχι Εβραία, πήγε στον Χριστό και του είπε:
−Η κόρη μου είναι δαιμονισμένη και υποφέρει πολύ. Σε παρακαλώ Υιέ του Δαυίδ, λυπήσου με και κάνε την καλά.
Ο Χριστός της έδωσε μια απάντηση, που κανείς δεν περίμενε να την ακούσει. Της είπε:
−Κανείς δεν πετάει το ψωμί των παιδιών του στα σκυλιά.
Τι σημαίνει αυτό, αδελφοί μου; Εύκολα το καταλαβαίνουμε. Όταν παρακαλείς κάποιον για κάτι και σου μιλήσει έτσι, καταλαβαίνεις ότι εκείνος στον οποίο απευθύνεσαι, σε ονομάζει «σκυλί».
Ας πάρουμε μία εικόνα. Πηγαίνεις σε κάποιον ιερέα να του ζητήσεις ευλογία. Και σου απαντά: «Δεν την έχω την ευλογία μου για τα σκυλιά». Τι θα πεις μέσα σου, στην καλύτερη περίπτωση; «Ε, όχι και σκυλί, παππούλη μου, όχι και σκυλί. Καλά, δεν θέλεις να με ευλογήσεις, μη με ευλογάς ποτέ σου. Μη με λες όμως «σκυλί». Δεν τρώγεται αυτό το πράγμα. Δεν το αντέχω». Και θα απλώσεις την γλώσσα σου να το λες, μέχρι να το μάθει όλος ο κόσμος.
Για φανταστείτε τώρα, να ακούσει κανείς αυτά τα λόγια, όχι από άνθρωπο αλλά από τον Χριστό. Τι θα πει; «Χριστέ μου, πού είναι η καλωσύνη Σου; Πού είναι η αγάπη Σου; Πού είναι η στοργή Σου; Καλά, εγώ δεν είμαι άνθρωπος; Δεν πονάω; Γιατί δεν με καταλαβαίνεις; Όποιον θέλεις καταλαβαίνεις; Δεν είσαι Πατέρας μας;» Και χίλια δυό άλλα, τα οποία ακούμε να τα λένε πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται σε πόνο.
Αρρώστησε το παιδί τους; Έπαθε κάτι το σπίτι τους; Έγινε κάποια ζημιά; Πέθανε πρόωρα ένας δικός τους; «Γιατί, Χριστέ μου; Γιατί; Γιατί για μένα τόσος πόνος;» Μάλιστα σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις θυμόμαστε τις πίκρες και τα φαρμάκια μας, όχι από γεννησιμιού μας αλλά από καταβολής κόσμου.
Ο Χριστός βέβαια τα ήξερε όλα αυτά, αλλά δεν φάνηκε να συγκινήθηκε ιδιαίτερα, ούτε άλλαξε τα λόγια του. «Ναι», είπε, «δεν πετάνε το ψωμί των παιδιών τους στα σκυλιά». Αλλά τι παράξενο πράγμα; Εκείνη η γυναίκα -όχι κάποιος μεγάλος άγιος- δεν άνοιξε το στόμα της να Τον βρίσει, ούτε να γογγύσει, ούτε να παραπονεθεί. Αλλά τι είπε;
−Ναι, Κύριε, και τα σκυλάκια κάτι τρώνε. Πέφτουν κάποια ψίχουλα από το φαγητό των παιδιών και τα τρώνε. Μου φτάνουν εκείνα τα ψίχουλα που πετάνε τα παιδιά.
Ο Χριστός, όταν άκουσε τα λόγια αυτά, θαύμασε και της απάντησε:
−Ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις. Γενηθήτω σοι ως θέλεις. Έχεις μεγάλη πίστη. Να γίνει όπως θέλεις.
Τι ήθελε να πει ο Χριστός με αυτό; Και τι έχει να μας πει το περιστατικό αυτό; Γιατί μας ενδιαφέρει; Αν πιστεύεις, ότι ο Χριστός είναι ο Κύριος του κόσμου, ο παντοδύναμος Θεός, τότε ξέρεις ότι χωρίς θέλημά Του δεν γίνεται τίποτε. Συνεπώς, και για μας κανένα καλό δεν μπορεί να γίνει χωρίς να το θέλει ο Χριστός. Το πρώτο από το οποίο ξεκινάμε στην πνευματική ζωή είναι η πίστη ότι ο Θεός είναι Πανάγαθος Πατέρας. Τι σημαίνει Πανάγαθος; Όλος καλωσύνη, όλος αγάπη, όλος στοργή. Και τότε θα ρωτήσει κάποιος, εκείνο το κακό που έπαθα, εκείνο που υπέφερα, εκείνο που με πόνεσε, και εκείνο καλό ήταν;
Ζητάς ψιχουλάκι και σου δίνει καρβέλι
Πριν απαντήσουμε ας δούμε πρώτα τι εμείς θεωρούμε καλό και επιτυχία. Το μεγαλύτερο καλό, σου λέει κάποιος, είναι να γεμίσεις την τσέπη του, να βάλεις γερά κομμάτια στο στομάχι σου, να ρίξεις πάνω σου καλά ρούχα.
Όμως όταν ο άνθρωπος, υποψιάζεται ότι υπάρχει αιώνια ζωή, ξέρει ότι το μεγαλύτερο καλό που πρέπει να αποκτήσει, είναι η σωστή τοποθέτηση απέναντι του Χριστού.
Εσύ αδελφέ, ξέρεις τι είναι ο Χριστός; Δεν εφρόντισες να το μάθεις ακόμη; Πόσων χρονών είσαι; Σαράντα; Πενήντα; Ογδόντα; Και δεν έμαθες τι είναι ο Χριστός; Τότε τι κάνεις στην ζωή σου; Γιατί ψάχνεις; Έβαλες όλη την προσοχή σου στα ψεύτικα, στα φθαρτά, στα παροδικά; Σε εκείνα που μια ημέρα θα χαθούνε όλα; «Επελθών γαρ ο θάνατος, ταύτα πάντα εξηφάνισται» Όταν έλθει ο θάνατος, πού θα είναι το σπίτι σου, Γιώργο; Πού θα είναι η περιουσία σου και τα καζάντια σου, Μαρία; Πού οι διασκεδάσεις σου, Νίκο; Πού θα είναι, Ελένη, οι πόνοι σου και οι χαρές σου; Έσβησαν όλα! «Επελθών ο θάνατος» πάνε όλα αυτά. Και τι μένει;
Μένει ένα πράγμα. Ήσουν σωστός απέναντι του Θεού ή ήσουν λάθος; Έλεγες στον Θεό, ότι «εγώ επάνω από όλα, κέντρο της πίστης μου έχω το Σύμβολο της Πίστεως;» Που το σπουδαιότερο σημείο του είναι εκείνο που λέει για τον Χριστό: «τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών».
Μέχρι να φτάσουμε εκεί, το Σύμβολο της πίστεως λέει τι είναι ο Πατέρας, τι είναι ο Υιός, τι σχέση έχουν μεταξύ τους, και πώς ο Υιός είναι όμοιος με τον Πατέρα. Από κει και πέρα, μας λέει ότι ο Χριστός ήρθε στην γη, κοντά μας. Και τι έκανε; Έπαθε, σταυρώθηκε, τάφηκε για μας. Και επειδή ήταν Θεός, αναστήθηκε και ξαναγύρισε στην δόξα Του. Αλλά γιατί ήρθε και σταυρώθηκε για μας; Για να το καταλάβουμε καλύτερα ότι ο Θεός είναι αγάπη, στοργή, καλοσύνη.
Εμείς όμως τι κάνουμε; Να το δούμε με ένα παράδειγμα. Έκανες, ας πούμε, σε έναν άνθρωπο κάποιο καλό. Έβγαλες από την τσέπη σου, τότε που εκείνος ήταν σε δύσκολη θέση, πενήντα ευρώ και του τα έδωσες. «Πάρτα» του είπες «και πήγαινε να κάνεις την δουλειά σου. Άντε στο καλό. Αδέλφια είμαστε».
Όμως εκείνος ξεχνώντας την ευεργεσία σου γκρινιάζει, σε βρίζει και σε κακολογεί. Τι θα πεις; «Εμένα, βρε παλιάνθρωπε, βρίζεις που στερήθηκα και σου έδωσα;» Και σε πιάνει το παράπονο για την αχαριστία του.
Να όμως που και συ καμιά φορά, βρίζεις τον Χριστό;
−Το κάνω, λες, γιατί πονάω. Με πιάνει το παράπονο.
−Κάτσε, βρε αδελφέ. Σε πιάνει το παράπονο, εναντίον τίνος;
Ο Χριστός σταυρώθηκε για μας. Έχεις το θάρρος να Τον βρίσεις; Έχεις το θάρρος να ανοίξεις το στόμα σου και να πεις παράπονα εναντίον Του; Να πεις ότι δε σε αγαπάει; Τι περισσότερο ήθελες να κάνει από ο,τι έκανε για μας;
Ποιό είναι το συμπέρασμα; Ο,τι και να γίνει στην ζωή μας, για το καλό μας γίνεται. Και αν σε πει ο Χριστός «σκυλί» για το καλό σου θα σε πει. Και της Χαναναίας έτσι είπε. Όμως εκείνη δεν θύμωσε αλλά ζήτησε ένα «ψιχουλάκι» Και αντί για ψιχουλάκι της ήρθε κομμάτι μεγάλο! Γιατί της είπε ο Χριστός: «Πήγαινε στο καλό. Η πίστη σου σε έσωσε. Η κόρη σου είναι καλά από αυτή την στιγμή, που είπες αυτά τα λόγια»
Αυτό είναι το σωστό μυαλό
Ας δούμε ακόμη ένα παράδειγμα. Αναφέρεται στην Αγία Γραφή, ότι ο Θεός αγαπούσε τον Αβραάμ γιατί είχε μεγάλη πίστη. Του είπε: «Φύγε από τον τόπο αυτό στον οποίο ζεις, και πήγαινε εκεί που θα σου δείξω. Θα σε κάνω πηγή ευλογίας για όλο τον κόσμο. Σε διάλεξα για να γεννηθεί από σένα, από τους απογόνους σου, ο Υιός Μου και Σωτήρας του κόσμου. Θα γίνεις η πηγή της ευλογίας για όλο τον κόσμο».
Ο Αβραάμ, που καταλάβαινε τι σημαίνει «ευλογία του Θεού», είπε: «Και μόνο για μένα να ήταν η ευλογία του Θεού, άξιζε να γυρίζω σε όλη μου την ζωή, σαν τον χειρότερο ζητιάνο. Και τώρα που θα γίνω ευλογία για όλο τον κόσμο, θα διστάσω; Τρέξε Αβραάμ εκεί που σου δείχνει ο Θεός».
Ξεκίνησε και πήγε εκεί που του έδειχνε ο Χριστός. Και μετά οι απόγονοί του βρέθηκαν στην Αίγυπτο δούλοι. Αλλά ο Θεός δεν τους εγκατέλειψε. Είπε στον Μωυσή: «Πάρε τον λαό μου να πάει στη γη της Επαγγελίας, να περάσουν εκεί καλά. Και να γεννηθεί, όταν θα έρθει η ώρα, ο Χριστός, ο Σωτήρας του κόσμου, από ένα απόγονο του Αβραάμ, από την Αγία Μαρία την Παρθένο και Θεοτόκο».
Έφυγαν οι Εβραίοι από την Αίγυπτο πήγαν στην έρημο του Σινά και κάποια μέρα βρέθηκαν απέναντί τους οι Αμαληκίτες έτοιμοι να τους σφάξουν. Φοβήθηκαν οι Εβραίοι και άρχισαν να γογγύζουν: «Γιατί μας το έκανες αυτό Μωυσή; Γιατί μας πήρες από την Αίγυπτο, από τα σπίτια μας, από τα αγαθά μας;» Εκείνα που λέμε όλοι μας, όταν βρεθούμε στην δύσκολη στιγμή. «Γιατί μας πήρες; Καταραμένη η ώρα. Πήγαινέ μας πάλι εκεί». Στενοχωρήθηκε ο Θεός, λέγει η Αγία Γραφή, και είπε να μείνουν σ’ εκείνο το μέρος μέχρι να βάλουν μυαλό. Δηλαδή να καταλάβουν ότι έκαναν λάθος. Γιατί μόνο όταν βάλει ο άνθρωπος μυαλό και έχει την σωστή τοποθέτηση απέναντι του Θεού, είναι άξιος σωτηρίας.
Η σωστή τοποθέτηση απέναντι του Θεού είναι ότι ο Χριστός είναι Θεός και Κύριος του κόσμου. Ότι είναι Πατέρας και ευεργέτης μας. Ότι μας αγαπάει τόσο, που σταυρώθηκε για μας. Ότι είναι η αιώνια ζωή. Εκείνος θα μας κρίνει και Εκείνος θα μας δώσει τα αγαθά της Βασιλείας Του.
Και εγώ τι πρέπει να κάνω; Να έχω, όσο μπορώ, πιο καλή επικοινωνία μαζί Του. Όσο μπορώ περισσότερη εμπιστοσύνη. Διαφορετικά, πώς πιστεύω ότι είναι Κύριος του κόσμου και ότι σταυρώθηκε για μας;
Το Ευαγγέλιο, είναι για μας ΦΩΣ. Ο Σταυρός του Χριστού είναι για μας ΗΛΙΟΣ. Ο θάνατος του Χριστού είναι για μας φως αληθινό και ήλιος και προβολέας για να περπατάμε στη ζωή. Όσο πιο πολύ ανοίγουμε τα μάτια μας να καταλαβαίνουμε το μυστήριο της αγάπης του Θεού, τόσο περισσότερο αποκτάμε την σωστή πίστη και το σωστό μυαλό.
Αυτή την πίστη να δώσει ο Θεός να αποκτήσουμε όλοι μας. Γι’ αυτό διαβάζουμε το Ευαγγέλιο της Χαναναίας, όπου είπε ο Χριστός επίτηδες, -όχι σαδιστικά- αλλά για να δείξει τι πίστη πρέπει να έχουμε: «δεν πετάνε το ψωμί των παιδιών στα σκυλιά». Και έτσι να έχουμε την διάθεση να βλέπουμε την αγάπη και την καλωσύνη του Θεού σε όλα τα λόγια Του και σε όλες τις ενέργειές Του. Αυτή είναι η σωστή πίστη, αυτή είναι η σωστή ευλάβεια, αυτό είναι το σωστό μυαλό.
Αμήν.-   

Διαβάστε το άρθρο και εδώ

Διαβάστε επίσης:

Κυριακή Ματθαίου ΙΖ' [της Χαναναίας]
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - Η Χαναναία και οι τρεις ανατροπές, π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΙΖ΄ - Η πίστη της Χαναναίας, Γ. Π. Πατρώνου
"῾Υμεῖς γάρ ναός Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθώς εἶπεν ὁ Θεός" (Β´ Κορ. 6, 16), του Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
"Υμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος" (Β´ Κορ. 6,16), του Αρχιμ. Μελετίου Απ. Βαδραχάνη
“Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού έστε καί τό πνεύμα τού Θεού οικεί εν υμίν;” (Α' Κορ. γ', 16), Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου (+)
Το σώμα Ναός του Θεού: «Ὑµεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος» (Κορ. Β΄ ϛ΄ 16 – ζ΄ 1)
Αγία Φιλοθέη «Η κυρά των Αθηνών», του Αρχιμ. Ανανία Κουστένη
Αγία Φιλοθέη, του Φώτη Κόντογλου  

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου

 
Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος ὁ ἐν τῷ Ὄρει
Ὁ Ὅσιος Ἀβραάμης
Ὁ Ὅσιος Μάρων
Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκιος ὁ Ἔγκλειστος ὁ ἐκ Ρωσίας
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Νεομάρτυρας ὁ ἐξ Ἰχθύος τῆς Κορινθίας
Ὁ Ἅγιος Δαμιανὸς ὁ Ὁσιομάρτυρας

         
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος ὁ Ἀπόστολος μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου
Ὁ Ὅσιος Εὐσέβιος
Ὁ Ὅσιος Ἄνθιμος ἀπὸ τὴν Χίο

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου

Οἱ Ἅγιοι Πάμφιλος, Δανιήλ, Ἠλίας, Ἡσαΐας, Θεόδουλος, Ἱερεμίας, Ἰουλιανός, Οὐάλης, Παῦλος, Πορφύριος, Σαμουὴλ καὶ Σέλευκος οἱ Μάρτυρες
Ὁ Ὅσιος Φλαβιανός
Ὁ Ὅσιος Μαρουθᾶς ὁ Ἐπίσκοπος καὶ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ἐν Περσίᾳ
Ὁ Ἅγιος Ἠλίας ὁ Ἱερομάρτυρας
                                    

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Τήρων
Ἡ Ἁγία Μαριάμνη ἡ Ἰσαπόστολος ἀδελφὴ τοῦ Ἁγίου Φιλίππου τοῦ Ἀποστόλου
Ὁ Ἅγιος Αὐξίβιος Ἐπίσκοπος Σόλων Κύπρου
Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Νεομάρτυρας ὁ Βυζαντινὸς
                              

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου

Ὁ Ἅγιος Λέων πάπας Ρώμης
Ὁ Ὅσιος Ἀγαπητὸς ὁ Ὁμολογητής καὶ Θαυματουργὸς Ἐπίσκοπος Σινάου
                           

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου

Ἡ Ἁγία Φιλοθέη ἡ Ὁσιομάρτυς ἡ Ἀθηναία
Οἱ Ἅγιοι Ἄρχιππος, Φιλήμων καὶ Ἀπφίας οἱ Ἀπόστολοι

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου

Ὁ Ἅγιος Λέων ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Κατάνης
Ὁ Ἅγιος Κορνήλιος ὁ Ἱερομάρτυρας ἐκ Ρωσίας
Ὁ Ἅγιος Ἀγάθων Πάπας Ρώμης
                             

Επιμέλεια- Διανομή: Καθεδρικός Ι.Ν. Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού
Design : ΑΔΑΜ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ
Εάν δεν επιθυμείτε να λαμβάνετε το Ενημερωτικό, παρακαλούμε πατήστε εδώ
Εάν λαμβάνετε το Ενημερωτικό περισσότερες από μία φορά, παρακαλούμε πατήστε εδώ