Γραφτείτε συνδρομητής!

Γραφτείτε συνδρομητής!

Γραφτείτε συνδρομητής!

Slide background
Slide background

agiosandreaskatwpatisia

Tο εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα  βρίσκεται επί της οδού Λευκωσίας 40, πολύ κοντά στην πλατεία Αμερικής.

Δημιουργήθηκε από την Αγία Φιλοθέη στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (16ος αιώνας). Παλαιότερα αποτελούσε το καθολικό μονυδρίου, το οποίο ήταν μετόχιο της μονής της οσίας Φιλοθέης Μπενιζέλου στην Αθήνα. Ο ναός είναι ρυθμού βασιλικού, τρίκλητος, καμαροσκέπαστος. Είχε ξύλινη στέγη και στο εσωτερικό του βρίσκονται έξι μαρμάρινοι κίονες. Κάτω από το δάπεδο διακρίνονται τάφοι. Το εκκλησάκι αναστηλώθηκε το 1942 από τον Αναστάσιο Ορλάνδο και αγιογραφήθηκε από τον ζωγράφο Φώτη Κόντογλου. Στο μικρό περίβολο της εκκλησίας υπάρχουν κρήνες και κίονες από την αυθεντική του μορφή. Έξω από το ναό, στα δεξιά της εισόδου του, σώζεται η κολώνα, όπου η Αγία Φιλοθέη βασανίστηκε από τους Τούρκους.

Τη νύχτα της 2ας προς 3η Οκτωβρίου 1588, κατά τη διάρκεια ιερής ολονυκτίας για τη γιορτή του πολιούχου της Αθήνας Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, οι Τούρκοι εισέβαλαν στον ναό, παραβιάζοντας το ιερό του χώρου, σφόδρα ενοχλημένοι από το φιλανθρωπικό έργο της Αγίας Φιλοθέης, αλλά κυρίως γιατί τους στερούσε υλικό γυναικών προορισμένο για τα χαρέμια τους. Αφού τη συνέλαβαν, την έδεσαν και τη μαστίγωσαν με ραβδιά, αφήνοντάς την ημιθανή. Οι μοναχές την μετέφεραν στη μονή της Καλογρέζας όπου, στις 19 Φεβρουαρίου 1589, υπέκυψε στα τραύματά της.

Σήμερα, το εκκλησάκι λειτουργεί κανονικά, με έντονη χριστιανική αλλά και φιλανθρωπική δράση. Eίναι ένας ζωντανός πυρήνας Ορθοδοξίας σε μια περιοχή που έχει ανάγκη την ανθρώπινη βοήθεια. Αν και πνιγμένο σε ένα δρόμο, μάλλον εγκαταλελειμμένο, υπάρχει για να μας θυμίζει τη δράση της γυναίκας που υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες ευεργέτιδες της πόλης των Αθηνών.

[Το βίντεο προβλήθηκε στο Πρακτορείο «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» στις 19 Φεβρουαρίου 2020 https://bit.ly/2Om4zEm]

 

© Copyright 2023 Καθεδρικός Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργού Back To Top

«Πού είναι η ελευθερία που τη χάσαμε στον φιλελευθερισμό; Πού είναι ο γνήσιος φιλελευθερισμός που τον χάσαμε στην ιδιοτέλεια; Πού είναι η αγάπη που την έχουμε χάσει στον ερωτισμό; Και πού είναι ο γνήσιος έρωτας που τον έχουμε χάσει στο σεξ; Και, για να μιλήσω και για εμάς τους θρησκευόμενους: πού είναι η πίστη που την έχουμε χάσει σε μια τυπική θρησκευτικότητα; Και πού είναι η γνήσια θρησκευτικότητα που την έχουμε χάσει σε μια τυπολατρία;

»Μιλάμε για την ελευθερία του ανθρώπου και ουσιαστικά λατρεύουμε την ελευθερία των αγορών. Ανώνυμες ομάδες έχουν κάνει την οικονομία μια λογιστική αξία, την οποία τη χειρίζονται και από ελεύθερα πρόσωπα έχουμε καταντήσει να είμαστε υποψήφιοι υπόδουλοι σε συμφέροντα που δεν τα ξέρουμε. Όλα αυτά είναι μια κρίση ηθική. Μια κρίση αξιών.

»Όταν οι διαιρέσεις, οι αμφιβολίες, οι φόβοι ξεπερνάνε τις όποιες βεβαιότητες, την πίστη, ακόμα και την αγωνιστικότητα, δε μένει παρά η αγάπη και αρχίζουμε να μιλάμε για τον ήλιο, ίσως γιατί ο ήλιος μέσα μας αρχίζει να θαμπώνει... Γόνιμη αμφιβολία; Αναζήτηση; Δεν ξέρω, νομίζω όμως ότι όλοι ψάχνουμε, με τον τρόπο του ο καθένας, το ανέσπερο φως. Με τους πιστούς χριστιανούς είμαστε στον κοινό αγώνα κατά του άκρατου υλισμού και του πλουτισμού ως σκοπού ζωής.»

Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (+25/1/2025)