Ποιος είναι ο καλύτερος τόπος και τρόπος συνάντησης με τον Ιησού Χριστό;
Την απάντηση αναδεικνύει με την ομιλία του ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωάννης Καλογερόπουλος, εφημέριος του Καθεδρικού Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργού, την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2023 (Κυριακή Α΄ Λουκά).
Παρακολουθήστε την στο κανάλι του Ιερού Ναού μας στο Youtube.
Το κείμενο της ομιλίας:
Κυριακή Α’ Λουκά
Η Ευαγγελική περικοπή που διαβάσαμε σήμερα αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η πρώτη από μία σειρά επιλεγμένων ευαγγελικών περικοπών από το Ιερό Ευαγγέλιο του Αποστόλου Λουκά. Ο Ευαγγελιστής αυτός ακολουθεί μία ακριβή χρονολογική τάξη στα γεγονότα της ζωής του Ιησού, και έτσι, μας βοηθάει να παρακολουθήσουμε και να καταλάβουμε τα γεγονότα της ζωής του Χριστού μας, έτσι όπως αυτά εξελίχθηκαν.
Η εντύπωση που συνήθως έχουμε, είναι ότι η πρώτη ενέργεια του Ιησού Χριστού, προκειμένου να αρχίσει την δημόσια δραστηριότητα του, ήταν η κλήση των μαθητών ως βοηθών Του. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς όμως, μας αποκαλύπτει ότι, η επίγεια δράση του Υιού του Θεού είχε ξεκινήσει νωρίτερα. Σημαντικά γεγονότα, το κήρυγμα, η διδαχή, καθώς και αρκετά θαύματα, εξιστορούνται στο Ευαγγέλιο του Λουκά πριν από το κεφάλαιο τις κλήσεως των πρώτων μαθητών. Έτσι, γίνεται σαφές ότι η κλήση των μαθητών και η πρόθυμη ανταπόκρισή τους σ’ αυτήν, πέραν της θαυμαστής παρουσίας και του θαύματος των ιχθύων, ήταν καρπός και της προηγούμενης δραστηριότητας του Ιησού, της φήμης που τον ακολουθούσε και αφού είχε ήδη συγκροτηθεί η νέα κοινότητα του λαού του Θεού.
Τα στιγμιότυπα που μας περιγράφει η σημερινή Ευαγγελική περικοπή, είναι από τα ομορφότερα των Ιερών Ευαγγελίων. Ο Kύριος βρίσκεται στα μέρη της Γαλιλαίας και συγκεκριμένα στην ακρογιαλιά της λίμνης Γεννησαρέτ, της λίμνης κοντά στην οποία έκανε πολλά θαύματα και στ’ ακρογιάλια της οποίας τόσες και τόσες φορές προσευχήθηκε. Σ’ αυτή λοιπόν τη λίμνη έρχεται για να διαλέξει, τους πρώτους μαθητές Του ανάμεσα στους ψαράδες της.
Ανεβαίνει σ’ ένα από τα δύο ψαροκάικα που ανήκε στο Σίμωνα, τον κατοπινό Απόστολο Πέτρο. Κάθεται στην άκρη του πλοιαρίου του και, από εκεί, αρχίζει να διδάσκει τα πλήθη των ανθρώπων που έτρεξαν κοντά Του για ν’ ακούσουν τη θεϊκή διδασκαλία Του. Τα πλήθη κάθονται στην αμμουδιά κι απορροφούν τα λόγια Του, απολαμβάνουν τα «ρήματα αιώνιας ζωής».
Βλέπουμε αδελφοί μου ότι ο Ιησούς πλησιάζει τους ανθρώπους και τους καλεί στην πίστη, μέσα στην καθημερινή τους ζωή, μέσα στους χώρους εργασίας τους. Έτσι ακριβώς συνέβη και με τους πρώτους μαθητές Του, που τους συνάντησε την ώρα της ταπεινής δουλειάς τους, τη στιγμή που ψάρευαν και μάλιστα, μέσα σε κλίμα μεγάλης απογοήτευσης, λόγω της αποτυχίας που είχαν κατά το ψάρεμα της προηγούμενης νύχτας.
Η συνάντηση του Θεού και των ανθρώπων αδελφοί μου, δεν συμβαίνει σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, ούτε με «ειδικό τρόπο». Για να συναντηθεί κάποιος με τον Θεό, δεν χρειάζεται να εγκαταλείψει τον κόσμο, δεν χρειάζεται ν’ απομακρυνθεί από τα καθήκοντά του, δεν χρειάζεται να φύγει από τις καθημερινές ενασχολήσεις του. Ο Θεός ξέρει που θα συναντήσει τον καθένα μας και έρχεται μόνος Του σ’ αυτό το ραντεβού, για να μας δωρίσει τη σωτηρία. Αρκεί ο άνθρωπος να δώσει τη συγκατάθεσή του γι’ αυτή τη μεγάλη και ανεπανάληπτη συνάντηση, έτσι όπως βλέπουμε να συμβαίνει στη σημερινή ευαγγελική περικοπή.
Παράλληλα, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο Χριστός αποκαλύπτεται και ως ο μόνος Διδάσκαλος της Αληθείας.
Η διδασκαλία του Ιησού Χριστού δεν είναι ανθρώπινη αλλά Θεία. Δεν είναι ανακάλυψη, αλλά Αποκάλυψη, δεν είναι εκ των κάτω, αλλά «εκ των Άνω». Δεν συγκρίνεται ακόμα ούτε με τη διδασκαλία των Προφητών. Η διδασκαλία των Προφητών ήταν κι εκείνη «εκ των Άνω». Ήταν όμως απλώς «τα στόματα του Θεού». Γι’ αυτό και πριν από κάθε διδασκαλία τους προέτασαν το «Τάδε λέγει Κύριος...». Ο Κύριος όμως, όντας ο Ένας και μόνος Διδάσκαλος της Αληθείας, φανερώνει την «εκ των Άνω» προέλευσή Του λέγοντας: «Αμήν, αμήν, λέγω υμίν..»
Το δεύτερο που βλέπουμε στη διδασκαλία Του είναι ότι είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Αγγίζει και αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο. Απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους. Είναι επίκαιρη σε κάθε εποχή. Ικανοποιεί τα αιτήματα κάθε ανθρώπινης ψυχής. Είναι δροσερό, πεντακάθαρο νερό, που έχει τη δύναμη να ξεδιψά κάθε άνθρωπο. Αλλά και ο τρόπος της διδασκαλίας του Κυρίου υπήρξε μεγαλειώδης. Ήταν απλός και απέριττος. Ο λόγος Του εμπνέεται από τη ζωή και τα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων κι έτσι γίνεται καταληπτός από όλους, ακόμη κι από τους απλούς και αγράμματους ανθρώπους.
Και τρίτον, ο Ιησούς Χριστός υπήρξε Διδάσκαλος των λόγων αλλά και των έργων. Ο λόγος του ήταν σε απόλυτη και θαυμαστή συμφωνία με τα έργα του.
Το έργο του Χριστού αδελφοί μου, ο Ευαγγελισμός των ανθρώπων, δεν σταμάτησε αλλά συνεχίζεται και σήμερα. Συνεχίζεται ασταμάτητα μέσα στην εκκλησία, από τους ποιμένες και διδασκάλους της εκκλησίας μας, σε μία αδιάκοπη διαδοχή και μία σειρά ασταμάτητη, που ξεκινά από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, περνάει από τους Αγίους Αποστόλους και φτάνει μέχρι τις μέρες τις δικές μας. Ο άμβωνας της κάθε εκκλησίας, δεν είναι τίποτ’ άλλο από την πρύμνη εκείνου του μικρού καϊκιού της Τιβεριάδος, εκεί όπου κάθισε και δίδαξε τα πλήθη των ανθρώπων ο Κύριος μας ο Ιησούς Χριστός, ο αιώνιος και ο μόνος αληθινός Διδάσκαλος.
Και θέλω να παρακαλέσω στο σημείο αυτό, να κάνουμε ο καθένας μας στον εαυτό του το εξής ερώτημα: Απέναντι στη διδασκαλία του Θεού, ποια άραγε θα πρέπει να ‘ναι η δική μας στάση ως χριστιανών; Τι οφείλουμε να κάνουμε; Πως μπορούμε να ωφεληθούμε από τον Θείο Λόγο;
Επιτρέψτε μου να δώσω την απάντηση:
Το πρώτο που οφείλουμε να κάνουμε, είναι ν’ ακούμε το λόγο του Θεού με τον ίδιο πόθο και την ίδια δίψα που είχαν τα πλήθη των ανθρώπων της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, στην ακρογιαλιά της Τιβεριάδος. Να έχουμε τη δίψα να μάθουμε και να μελετήσουμε το Λόγο του Θεού.
Όμως, δεν φτάνει αυτό. Δεν φτάνει ν’ ακούμε και να μελετάμε τη θεία διδασκαλία. Χρειάζεται, πολύ περισσότερο, να υπακούουμε σ’ αυτήν. Ο σπόρος του Λόγου, αν δεν βρίσκει απήχηση στον τρόπο ζωής μας και ανταπόκριση στα καθημερινά μας έργα, τότε θα πνιγεί και θ’ αλλοιωθεί. Μας το βεβαιώνει αυτό ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, όταν στην «επί του όρους ομιλία» Του μακάρισε αυτούς που όχι μόνο ακούν, αλλά και τηρούν το Λόγο του Θεού.
Αδελφοί μου, πολλές οι διδασκαλίες και οι ιδέες που διδάσκονται στις μέρες μας, κι από πολλές μεριές. Πολλοί οι ψευδο-άμβωνες κι αυτοί που εμφανίζονται ως παντογνώστες, ειδικοί, μεγάλοι θεολόγοι και διδάσκαλοι, προσπαθώντας να μας εξαπατήσουν. Ως αποτέλεσμα, ο σημερινός άνθρωπος, κουρασμένος απ’ όλ’ αυτά, άλλοτε αισθάνεται αποστροφή για κάθε διδασκαλία, κι άλλοτε ακολουθεί ψευδο-διδάσκαλους, με κίνδυνο να παρασυρθεί στα σκοτάδια τους.
Όμως, τα σκοτάδια χρειάζονται Φως. Και το Φως δεν βρίσκεται πουθενά αλλού παρά μόνο στην Αγία μας Εκκλησία, στην Ενορία μας, σ’ αυτά που αποτελούν το «καΐκι» της σύγχρονης «Τιβεριάδος». Μέσ’ απ’ αυτό το «καΐκι» αδελφοί μου, η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας δείχνει το δρόμο που οδηγεί προς το Φως. Κι ο δρόμος αυτός δεν είναι άλλος από το να πλησιάσουμε τον Κύριο, ν’ ακούσουμε με προσοχή τα λόγια Του, ν’ ανταποκριθούμε με την προθυμία του Πέτρου στο κάλεσμά Του και να βιώσουμε την Αλήθεια της διδασκαλίας Του, ώστε να έχουμε «Χριστιανά τέλη και καλήν απολογία την επί του φοβερού βήματός Του».
Αμήν.
