Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω, λέγεται «Σάββατο των Ψυχών» ή «Ψυχοσάββατο». Είναι το πρώτο από τα δύο Ψυχοσάββατα του έτους (το δεύτερο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής).
Ο λόγος που το καθιέρωσε η Εκκλησία μας, παρ' ότι κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο στους κεκοιμημένους, είναι ο εξής:
Επειδή πολλοί κατά καιρούς πέθαναν μικροί ή στην ξενιτιά ή στη θάλασσα ή στα όρη και τους κρημνούς ή και μερικοί, λόγω πτωχείας, δεν αξιώθηκαν των διατεταγμένων μνημοσύνων, «οι θείοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι θέσπισαν το μνημόσυνο αυτό υπέρ πάντων των απ' αιώνος ευσεβώς τελευτησάντων Χριστιανών».
Ακόμη, επειδή την Κυριακή της Απόκρεω ποιούμε ανάμνηση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού και οι κεκοιμημένοι μας ακόμη δεν κρίθηκαν, τους μνημονεύουμε σήμερα και, επικαλούμενοι το άπειρο έλεος Του, παρακαλούμε τον Θεό, με το μνημόσυνο που κάνουμε, να τους αναπαύσει.
Συγχρόνως δε, ενθυμούμενοι και εμείς τον θάνατο και «διεγειρόμεθα προς μετάνοιαν...».
Η Κυριακή της Απόκρεω
Η Κυριακή αυτή λέγεται έτσι διότι από την επόμενη ημέρα (Δευτέρα) απέχουμε από το κρέας. Δηλ. η Κυριακή της Απόκρεω είναι η τελευταία ημέρα της κρεοφαγίας μέχρι το Πάσχα και δεν επιτρέπεται η κατάλυση κρέατος, εκτός αν πρόκειται για άρρωστους.
Οι θείοι Πατέρες έταξαν αυτή την Κυριακή να γίνεται ανάμνηση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού για να θυμόμαστε, όχι μόνο τη φιλανθρωπία Του (από την Κυριακή του Άσωτου), αλλά και τη δικαιοσύνη Του στην κρίση που θα γίνει μερικώς την ημέρα του θανάτου μας και τελικώς - τελεσιδίκως στη Δευτέρα Παρουσία Του.
Το κριτήριο με το οποίο θα κρίνει ο Χριστός τον κόσμο είναι η εντολή της αγάπης που μας έδωσε. Πόσο πρόσφερε καθένας μας στο συνάνθρωπό του επειδή τον αγαπά. Και τον αγαπά επειδή αγαπά τον Χριστό. Ο Χριστός μας καλεί να γίνουμε τέλειοι και μας αποκάλυψε πως σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Μέσα από την έκφραση της αγάπης στο συνάνθρωπο ενωνόμαστε με τον Χριστό, κληρονομούμε τη βασιλεία Του.
