Απολυτίκια, συναξάρια  και βιοτή  των Αγίων, των οποίων ιερά λείψανα φυλάσσονται στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού Απολυτίκιον.

Ήχος πλ.α΄. Τον συνάναρχον λόγον.
Μιμητής των Μαρτύρων και  ισοστάσιος, Αθλητά Παναγιώτη εν τοις εσχάτοις καιροίς, ανεδείχθης αληθώς αθλήσας άριστα, και θείας δόξης κοινωνός, επαξίως  γεγονώς, ικεύτευε Νεομάρτυς, υπέρ των πίστει  τελούντων, την μακαρία σου άθλησιν.  
 
Συναξάριον:
Τη 5η του αυτού μηνός (Απριλίου) μνήμη του Αγίου ενδόξου Νεομάρτυρος Παναγιώτου του εκ Πελοποννήσου ορμωμένου, εν δε τη Αγία πόλει των Ιεροσολύμων εν έτει   αωκ΄ (1820)  αθλήσαντος. 
 
Βίος και πολιτεία:
Ο νεομάρτυρας Παναγιώτης καταγόταν από την Πελοπόννησο. Σύμφωνα με τη διήγηση του Άγγλου ιεραποστόλου Ιωσήφ Wolff, ο Παναγιώτης υπηρετούσε  στον πλούσιο  και ευγενή  τούρκο Οσμάν. Όταν κάποτε ο αφέντης επεσκέφθη τα Ιεροσόλυμα πήρε μαζί του το νεαρό Παναγιώτη  ως βοηθό.
Εκεί ο τούρκος επίσημος δεν παρέλειψε να προσκύνησει το τέμενος του Ομάρ, το οποίο ήταν το μνημείο της μουσουλμανικής θρησκείας. Ανύποπτος και ο χριστιανός υπηρέτης του τον ακολούθησε χωρίς να γνωρίζει τι ήταν στο οικοδόμημα εκείνο.
Οι τούρκοι όμως πληροφορηθήκαν το γεγονός, ζήτησαν την ευκαιρία να εκδικηθούν το νεαρό χριστιανό, ο οποίος τόλμησε να βεβηλώσει το ιερό τους. Και η ευκαιρία δεν άργησε να δοθεί.
Συλλαμβάνουν τον Παναγιώτη και τον οδηγούν στο πασά της Δαμασκού και με κακία και με φωνές του αναφέρουν ότι ο νεαρός  «γκιαούρ» μπήκε στο ιερό τέμενός τους  και το βεβήλωσε. Ζητούν τιμωρία αμείλικτη και παραδειγματική.
- Εφ΄ όσον μίανες το ιερό μας τέμενος  ένα από τα δύο πρέπει να γίνει, ή να αρνηθείς τη πίστη σου  και να γίνεις μωαμεθανός, ή τώρα θα πεθάνεις με φοβερά βασανιστήρια, του είπε ο πασάς.
- Δεν φοβούμαι. Ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού του ζώντος, θανάτωσε με, δεν φοβάμαι. Χριστός Ανέστη., ήταν η απάντηση του νεαρού χριστιανού .
Μετά από πολλά βασανιστήρια,  η κεφαλή του αιμόφυρτη ευρίσκεται κατά γης, η δε ψυχή του οδεύει στον αιώνιος θριαμβευτή του θανάτου Αναστάντα Χριστό. Σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες του Άγγλου Ιεραποστόλου, πού παρακολούθησε το μαρτύριο του Αγίου, το "Έλληνικόν Μοναστήριον" της Ιερουσαλήμ αγόρασε από τους Τούρκους το λείψανο του νεομάρτυρα αντί 5.000 γροσιών και  το έθαψε με τιμές.